7ο Δημοτικό Σχολείο Ιωαννίνων – "Παυλίδειος"

Η 21^η Μαρτίου καθιερώθηκε ως η Παγκόσμια Ημέρα των Δασών, υπενθυμίζοντάς μας τη ζωτική σημασία των δασών για την επιβίωση του πλανήτη μας. Τα δάση, που καλύπτουν περίπου το 31% της χερσαίας επιφάνειας της Γης, αποτελούν αναντικατάστατους πνεύμονες οξυγόνου, φυσικά καταφύγια βιοποικιλότητας και ασπίδες ενάντια στην κλιματική αλλαγή.

Με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα των Δασών, το σχολείο μας – Β₂ και Ε₁, Ε₂ – σε συνεργασία με το Δασαρχείο Ιωαννίνων, συναντήθηκαν στο περιαστικό δάσος (θέση Προφήτης Ηλίας). Εκεί, ο δασάρχης Ιωαννίνων με αρκετούς υπαλλήλους του Δασαρχείου, μας ενημέρωσαν για την Παγκόσμια Ημέρα Δασών, για την αξία των δασών αλλά και για την πολύ σημαντική και πολύπλευρη δουλειά των υπαλλήλων του Δασαρχείου. Στη συνέχεια μας ενημέρωσαν για την ιστορία του συγκεκριμένου δάσους που βρίσκεται στις παρυφές της πόλης μας και για τη μεγάλη σημασία της ανανέωσής του.

Κατόπιν, οι δασικοί υπάλληλοι εξηγώντας και καθοδηγώντας τους μαθητές του σχολείου μας προχώρησαν σε δεντροφύτευση ώστε βιωματικά να αντιληφθούν την ιστορία ενός και μόνο δέντρου. Τα παιδιά έγραψαν τα ονόματά τους και τα τοποθέτησαν πάνω στο δεντράκι που φύτεψαν ώστε να δημιουργήσουν μία σύνδεση με αυτό το δάσος.

Τελειώνοντας τη δεντροφύτευση, οι υπάλληλοι του δασαρχείου φίλεψαν τους μαθητές μας με μικρά κεράσματα και ένα μπουκαλάκι νερό. Έμεινε όμως χρόνος και για λίγο παιχνίδι στην παιδική χαρά που βρίσκεται μέσα στο δάσος ώστε να απολαύσουν το παιχνίδι τους σε ένα εντελώς φυσικό περιβάλλον. Η επιστροφή μας, όπως και ο ερχομός μας, έγινε μέσα από τα δύο δάση της περιοχής και μας βρήκε γεμάτους από ηρεμία, ευεξία και καλή διάθεση.

Με αφορμή την Πανελλήνια Ημέρα κατά της Σχολικής Βίας και τού Εκφοβισμού (6 Μαρτίου), σχεδιάστηκαν και υλοποιήθηκαν στο Α΄ Ειδικό Δημοτικό Σχολείο και στο 7^ο Δημοτικό Σχολείο Ιωαννίνων (τάξεις Δ και Ε) δράσεις ενημέρωσης και ευαισθητοποίησης  των μαθητών με στόχο την πρόληψη τού νοσηρού αυτού φαινομένου.

Λόγω της ιδιαιτερότητας της παρούσας δύσκολης κατάστασης που βιώνουν τα παιδιά του Ειδικού Σχολείου, έμφαση δόθηκε στην αναζήτηση τρόπων προστασίας και ευαισθητοποίησης και των μαθητών του Γενικού Σχολείου καθώς και ρόλου που μπορούν να διαδραματίσουν ως ενεργοί πολίτες για την πρόληψη και αντιμετώπιση του φαινομένου.

Η συνεργασία των μαθητών των δύο σχολείων, μέσα από ανταλλαγή προσωπικών βιωμάτων, τους οδήγησε στην ανάπτυξη κινήτρων ώστε να νιώθουν έτοιμοι να δράσουν σε κάθε τέτοια περίπτωση. Μαθητές και μαθήτριες εκφράστηκαν εικαστικά δίνοντας το σύνθημα για κάτι καλύτερο, για ένα σχολείο που οι ίδιοι και οι ίδιες θα φροντίζουν ο ένας τον άλλον, για ένα σχολείο με μηδενική αντοχή σε περιστατικά σχολικού εκφοβισμού.