Η Στ τάξη ανέβασε τη θεατρική παράσταση “Ελεύθεροι Πολιορκημένοι” του Διονυσίου Σολωμού στο πλαίσιο του εορτασμού της εθνικής επετείου της 25ης Μαρτίου Σχετικά με το έργο: Οι Ελεύθεροι Πολιορκημένοι είναι από τα κορυφαία έργα του Σολωμού και της νεοελληνικής ποίησης γενικότερα. Είναι το έργο ζωής του, το οποίο τον απασχόλησε σε όλη τη διάρκεια της ώριμης ποιητικής του περιόδου, περίπου 20 χρόνια, και τελικά δεν κατόρθωσε να το ολοκληρώσει. Θέμα του είναι ο ηρωικός αγώνας των Μεσολογγιτών κατά τη δεύτερη πολιορκία του Μεσολογγίου από τους Οθωμανούς (1825-1826) ως την απεγνωσμένη έξοδο, την παραμονή των Βαΐων στις 10 Απριλίου του 1826. Ο ποιητής ξεκινώντας από το συγκεκριμένο ιστορικό γεγονός ανάγεται στον αγώνα του ανθρώπου για την ηθική και την εσωτερική του ελευθερία. Το έργο, γραμμένο σε δεκαπεντασύλλαβο με γλώσσα που ξεχειλίζει από εικόνες, λυρισμό και συναισθήματα που δεν δηλώνονται αλλά υπονοούνται, δεν ολοκληρώθηκε και έφτασε σ’ εμάς σε χειρόγραφα «αποσπάσματα» συγκροτημένα σε τρία Σχεδιάσματα1 που το καθένα τους αντιπροσωπεύει, όχι μονάχα διαφορετικό στάδιο επεξεργασίας, αλλά και διαφορετική ποιητική αντίληψη. Σύμφωνα με τον μελετητή Ιάκωβο Πολυλά το σολωμικό έργο διαπραγματεύεται το θέμα της ηθικής ελευθερίας ως το οχυρό καταφύγιο της ανθρώπινης ψυχής που πολιορκείται από τη φυσική βία. Ο άνθρωπος, που συνειδητοποιεί την αυτονομία του απέναντι στις φυσικές δυνάμεις, οδηγείται στη δράση/αντίδραση και μέσα από τη σύγκρουση γεννιούνται οι υψηλές πράξεις. Στο ποίημα ο άνθρωπος φαίνεται ακέραιος με ύψος ψυχής και συνάμα με φυσικά αισθήματα (έρωτας, μητρική αγάπη, ενθουσιασμός της δόξας, φιλοζωία, έρωτας προς τα κάλλη της φύσης) σε όλη τους τη σφοδρότητα, την ώρα που τα σκεπάζει η σκιά του θανάτου. Τέλος ο ποιητής επιδιώκει να ξεχωρίσει αυτή η υπεροχή του πνεύματος μπροστά στη βία ταυτόχρονα στον ανδρικό και στο γυναικείο χαρακτήρα. Στη συγκεκριμένη προσπάθεια θεατροποίησης του έργου ακούγονται στην αρχή οι «Στοχασμοί» του ποιητή, δηλαδή οι σημειώσεις του ίδιου για τις βασικές αρχές που ακολουθεί κατά τη σύνθεση. Σ’ αυτούς βρίσκουμε τις βασικές ποιητικές ιδέες του έργου και στοιχεία που φωτίζουν αρκετά σημεία του. Επιπλέον ανάμεσα στα αποσπάσματα δεν υπάρχει πάντα αλληλουχία (χρονική, θεματική ή νοηματική), αλλά τα περισσότερα έχουν μια αυτοτέλεια. Τα χωρία σε πεζό ανήκουν στην αφηγηματική απόδοση του ποιητή. Όλο το έργο είναι ένας αγώνας δίχως τέλος, μια έξοδος που τους οδηγεί στο δικό τους τέλος, εκείνο που δε διάλεξαν μα τελικά επέλεξαν ως τη μοναδική λύση αντίστασης. Παγκόσμιο σύμβολο ελευθερίας η έξοδος παραμένει επίκαιρη στον σύγχρονο κόσμο που ταλανίζεται από την κρίση των υψηλών αξιών και τη βία προβληματίζοντας κάθε σκεπτόμενο άνθρωπο.
Εκπαιδευτικοι που συνεργάστηκαν: Ελευθεριάδου Λασκαρίνα, Θεοχάρης Ηλίας, Βεργου Ελευθερία
Time in Athens